Πάντα θα μένει στη μνήμη μου με ιδιαίτερη φόρτιση η Σμύρνη και η καταστροφή της το 1922, όχι βέβαια από προσωπική εμπειρία, αλλά για το λόγο ότι η γιαγιά μου, από τη μητέρα μου, γεννήθηκε, μεγάλωσε εκεί και σώθηκε από τη σφαγή και την πυρπόληση, 21 ετών τότε, χάρις σε κάποιο συγγενή με ιταλικό διαβατήριο που τους ανέβασε οικογενειακά σε ιταλικό πλοίο! Το μικρό αλλά απίστευτο περιστατικό που μου διηγήθηκε πολύ αργότερα αφορούσε ένα σταυρό που πρόλαβε να διασώσει από το δρόμο στη βιαστική φυγή τους για να γλυτώσουν από τη μανία των τούρκων. Αυτός πλέον έχει περιέλθει στην κατοχή μου (η γιαγιά απεβίωσε 90 ετών το 1990) και τον ανακαλύπτω σε εξώφυλλο 'ψυχεδελικού' δίσκου του 1968 του αμερικανικού συγκροτήματος Electric Prunes (!!!!)(http://rateyourmusic.com/release/album/the_electric_prunes/mass_in_f_minor/). Μπορείτε να συγκρίνετε και μόνοι σας.
Το δε αξιόλογο σπίτι τους στη Σμύρνη όπως διηγήθηκε κάποιος που ένα χρόνο μετά την καταστροφή επισκέφτηκε τη Σμύρνη είχε μετατραπεί σε κοτέτσι και μάλιστα από το πόδι του πιάνου όπου είχαν στη σάλα (η γιαγιά ήξερε πιάνο και γαλλικά από τη σχολή καλογρεών που φοιτούσε), οι τούρκοι είχαν δέσει μία κατσίκα!!!! Τα λόγια περιττεύουν!!
Μερικά από τα πολλά βιβλία και άλλα έντυπα αφιερώματα στη Σμύρνη, την καταστροφή της και τον ελληνισμό της Μικρασίας!
