Λίμνη Τριχωνίδα,1995.
Τὸ κάλεσμά σου αὐτό, νάμα ζωῆς
ξεδίψασμα σωτήριο
στὴ στέγνα τῶν χειλῶν μου,
Ἄγνωστη Ψυχὴ Ἀγαπημένη
κι πρωινὴ ἡ καταχνιά,
μὲ ἁπαλότητα τὸ πάπλωμά της ἔστρωσε
ὁλοῦθε λὲς καὶ θέλει, μὲ τὴ δροσιά της·
τὸν κόσμο ν᾿ ἀγαπήσει
νὰ τὸν χαιρετίσει, καί·
μίας ἀγκαλιᾶς ξαποστασιᾶ ἀθώα νὰ δωρίσει.
ξεδίψασμα σωτήριο
στὴ στέγνα τῶν χειλῶν μου,
Ἄγνωστη Ψυχὴ Ἀγαπημένη
κι πρωινὴ ἡ καταχνιά,
μὲ ἁπαλότητα τὸ πάπλωμά της ἔστρωσε
ὁλοῦθε λὲς καὶ θέλει, μὲ τὴ δροσιά της·
τὸν κόσμο ν᾿ ἀγαπήσει
νὰ τὸν χαιρετίσει, καί·
μίας ἀγκαλιᾶς ξαποστασιᾶ ἀθώα νὰ δωρίσει.
(ποίηση Γ.Πολίδη)
