Ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες, δύο είναι τα καίρια ερωτήματα που θα πρέπει να απασχολούν κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο και να καθορίζουν την πορεία του. Πρώτον η ύπαρξη ή μη πνευματικού κόσμου, έξω και πέρα από τον, με τις αισθήσεις ανιχνεύσιμο, υλικό κόσμο. Δεύτερον όσον είναι ανθρωπίνως δυνατόν η 'κατανόηση' της έννοιας του 'απείρου'. Έχει αποδειχθεί ό,τι και τα τελευταία 'προπύργια' του διαστήματος και ορατού σύμπαντος, οι 'μαύρες τρύπες' θα εξαφανιστούν μετά από κάποια (πάρα, πάρα πολλά) χρόνια. Εδώ είναι όμως το ζήτημα, η προσπάθεια ζωής επ' αόριστο (χωρίς να συζητάμε για πρακτικά θέματα, πχ μορφή, είδος και περιβάλλον) που έχει καταλάβει πολλούς, πλούσιους, ως επί το πλείστο, που προσπαθούν να μεταφέρουν τον εγκέφαλο και τις αισθήσεις τους σε ψηφιακά μέσα, καταλήγει σε ματαιότητα εφόσον μπροστά στην έννοια του 'απείρου', οτιδήποτε άλλο πεπερασμένο, μετρήσιμο, όσο μεγάλο κι αν είναι, ωχριά. Η Ορθόδοξη Πίστη λοιπόν, η μοναδική Αληθινή και εξ Αποκαλύψεως Θρησκεία δίνει καίριες απαντήσεις μέσω των πολυγραφόντων θεόπνευστων Αγίων Πατέρων, των μόνων αυθεντικών αναλυτών και συνεχιστών της Αγίας Γραφής, στα μέγιστα αυτά ζητήματα και άρα στην ύπαρξη του Θεού, έστω και αν είναι αδύνατον να κατανοηθούν πλήρως από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Μεμψίμοιρο λοιπόν και απογοητευτικό να πιστεύει κάποιος μόνο στον υλικό κόσμο και στην εξαφάνισή του μετά θάνατον, όπως ο πρόσφατα αποθανών Stephen Hawking. Εξίσου όμως άσχημες και οι αλλοδοξίες - δοξασίες - αιρέσεις που παραπλανούν τους πλείστους. Ο παρών χρόνος προετοιμασίας για κάτι απείρως ανώτερο λοιπόν, αν και έντονης δοκιμασίας για τους ανθρώπους είναι πρόσκαιρος και ασήμαντος και η θλίψη που προκαλούν οι κάθε άλλο παρά ορθές συμπεριφορές των ατόμων μέγιστη.
